พระพุทธองค์ทรงหาวิธีสู้กับกรรมเก่ามาหลายครั้ง แต่ก็ไม่พบหนทางดับกรรม จนสุดท้าย ค้นพบเหตุแห่งกรรมดังที่ ทรงสอนไว้ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 18 ว่า “กรรมเก่า ก็คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ” กรรมเก่ามันแฝงอยู่ในตัวเราอยู่ตลอดเวลา จะต่างกับเชื้อเอดส์ก็ตรงที่เชื้อเอดส์มันแฝงอยู่ในเม็ดเลือดขาวซึ่งเป็นระบบภูมิคุ้มกันทางรูปธรรมของร่างกาย แต่เจ้าตัวกรรม มันแฝงอยู่ในจิตซึ่งเป็นระบบภูมิคุ้มกันทางนามธรรมของร่างกาย (ภูมิคุ้มกันทางนามธรรมของร่างกายคือ “สติ” ซึ่งเป็นองค์ประกอบหนึ่งของจิต) เป็นเรื่องที่น่าขยะแขยงยิ่ง ที่มันเข้ามาอยู่ในตัวเรา และหาเวลาทำร้ายเราทันที